ikigai …
In de NRC van 22 mei las ik een artikel over de zogenaamde blue zones, gebieden op deze aarde waar het goed toeven is, hetgeen ondermeer zichtbaar wordt in de observatie, dat mensen daar met gemak ouder dan 100 worden … Een van de factoren die hieraan kunnen bijdragen, is een levenshouding van ikigai. Deze Japanse term is een combinatie van “iki” (leven) en “gai” (reden, doel) : het is belangrijk om activiteiten te vinden die je energie en voldoening geven, en die een bijdrage leveren aan de wereld !
In meer westerse termen zou je kunnen spreken over een leven vanuit je authentieke Zelf – binnen de antroposofische gezondheidszorg komen we dan uit bij het begrip salutogenese.
Opera en Belcanto …
Vanochtend hoorde ik op Klara de Belgische professor Mark Eyskens vertellen over het programma Opera en Belcanto op de Belgische radio : ook bij oma Coenen in Maastricht stond dat programma steevast aan op de zondagmiddag, want m’n oom Sim was een groot opera-liefhebber ! Pure nostalgie om weer even de begin-tune te horen : het “aambeeld-koor” uit Verdi’s Il Trovatore …
En dan realiseer ik me ook, hoe belangrijk muziek altijd is geweest in míjn leven, niet zozeer de opera, als wel het gehele klassieke genre, met een grote voorkeur voor de oude muziek, daartoe geleid door de uitvoeringen van David Munrow (zie onder), die helaas veel te jong is overleden …
Daarmee is het luisteren naar klassiek, en later ook het zelf zingen, voor mij een stukje praktische salutogenese, naast de spreuken die Steiner ons heeft gegeven : ik noem in dit verband met name diens Gezondheidsspreuk. In deze spreuk worden achtereenvolgens de hiërachieën cq. planeetkrachten aangeroepen, die ooit onze weg naar deze aarde hebben begeleid en die er ieder nacht weer voor zorgen, dat de schade die ons lichaam door de dag heeft opgelopen, in de nacht weer wordt hersteld. Je kunt deze spreuk spreken voor jezelf, maar ook heel goed “op afstand” voor ieder ander mens, die dat even nodig heeft. Het is een cyclische spreuk : dit betekent, dat je de twaalf regels van deze spreuk een aantal keren, bijvoorbeeld driemaal, achter elkaar spreekt, en de spreuk daarna afrondt met het Slot :
A Solitary Blue …
één van de boeken die een diepe indruk op me hebben gemaakt, doordat ik er veel in herkende, was A Solitary Blue ( vertaald: Niemand anders dan ik ) van Cynthia Voigt: dit is het middendeel uit 1987 van een zevendelige cyclus die zich afspeelt in het dorpje Crisfield aan de Chesapeake Bay, aan de Amerikaanse oostkust, dichtbij Baltimore waar ik in ’77 heb gewerkt als Postdoc – oud indianengebied met een fijne energie ! ieder deel laat een ander aspect zien van de kleine gemeenschap waar deze reeks op focust, een reeks die begint met het verhaal van Dicey. Dit boek gaat over Jeff, een jongen van tien, met een emotioneel gesloten vader, Professor, die hoogleraar geschiedenis is en bezig is met het schrijven van een boek en een moeder, Melody, die besluit om de wereld te gaan verbeteren en het gezin te verlaten, bij het begin van het boek, als Jeff net zeven is … Mooi is, hoe dit boek de ontwikkeling beschrijft van Jeff, op zoek naar zichzelf en zijn plaats in deze wereld, en hoe hij en z’n vader uiteindelijk terecht komen in een afgezonderd plekje, dicht bij de zee waar Jeff zo van houdt.
Wanneer spirituele inzichten overgaan“De schepping is onvolmaakt.
– Meester Eckhart
Pas wanneer de schepping
van de schepper
zélf scheppend wordt,
is zij zelf volkomen.”
in gebed, verandert waarheid in liefde
en wordt ons handelen cultisch.
Anders gezegd: wanneer een spiritueel begrijpen tot religieus beleven wordt,
dan ontstaan er wils-impulsen die leiden
tot een handelen dat iets nieuws
in de schepping tot stand kan brengen.
“David Munrow did not just emerge into the field of medieval and renaissance music. He exploded into it.”
– Sir Anthony Lewis
Ter afronding van m’n Blog op deze stormachtige dag, wat rustgevende muziek van David Munrow. Toen ik deze muziek voor het eerst hoorde, werd ik er meteen, diep door geraakt, alsof ik haar als eens eerder had gehoord, in die twaalfde eeuw, een periode waar ik me zo mee verwant voel, een periode ook, waarin de Notre Dame werd gebouwd ; de verhoudingen van deze kathedraal zijn dan ook precies terug te vinden in deze muziek :
Luister op Youtube